mądry człowiek

См. также в других словарях:

• mądry — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, mądrydrzy, mądrydrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadający sporą wiedzę, doświadczenie oraz inteligencję, ułatwiającą ich zastosowanie; rozumny, rozsądny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mądry — mądrzy, mądrzejszy (mędrszy) 1. «mający dużą wiedzę, inteligencję, doświadczenie, umiejący je wykorzystać, zastosować; rozumny, rozsądny» Mądry człowiek, pedagog. ◊ Mądra głowa «człowiek mądry» ◊ I bądź tu mądry! «powiedzenie używane wtedy, gdy… …   Słownik języka polskiego

• człowiek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. człowieku || człowiekecze; lm M. ludzie, DB. ludzi, C. ludziom, N. ludźmi, Mc. ludziach {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gatunek ssaków z rodziny człowiekowatych; istota… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… …   Słownik języka polskiego

• e — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego, stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}e {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mądrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., mądrzeej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób świadczący o czyjejś mądrości, o czyimś rozsądku, sprycie; tak jak mądry człowiek: rozumnie, rozsądnie, sprytnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachować się, postąpić mądrze. Mądrze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przesąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D u, Mc. przesądądzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekonanie o magicznej, nadprzyrodzonej więzi między zjawiskami, wiara w magiczny wpływ jednych zjawisk na inne : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• tak — I 1. «wyraz stanowiący potwierdzenie, uznanie czegoś za prawdziwe, słuszne, wyrażenie zgody na coś; często towarzyszy gestowi potwierdzenia» Czy lubisz słodycze? O, tak! Widzisz ten dom? Tak. Pójdziesz ze mną do kina? Tak, ale jutro. Czy możesz… …   Słownik języka polskiego

• Narr — (s. ⇨ Geck). 1. A Narr hot a schöne Welt. (Jüd. deutsch. Warschau.) Dem Dummen erscheint die Welt um so schöner, als er von manchen ihrer Uebel und Leiden nicht berührt wird. 2. A Narr hot lieb Süss. (Jüd. deutsch. Warschau.) Diese auch in… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny